De Herv. kerk (Het Stift 11) is een eenbeukige, recht gesloten zaalkerk met een achtzijdige dakruiter. Het was de kloosterkerk van het in 1149 of 1150 gestichte benedictijnerklooster en tevens de parochiekerk van Weerselo.
De in hoofdzaak uit onregelmatige brokken natuursteen opgebouwde muren kunnen voor een groot deel nog uit de 14de eeuw of nog vroeger dagtekenen. Het bovenste deel van de muren, de steunberen en de gewelven moeten dateren van het herstel na de brand van 1523, toen de kerk aan de westzijde ook met een travee werd ingekort.
De kerk is in 1932-'35 gerestaureerd. Het interieur bevat een romaans doopvont uit omstreeks 1200, enige 16de-eeuwse priesterzerken en 17de-eeuwse stiftdameszerken tegen de wanden overeind gezet - en een 19de-eeuws orgel van H.
Knipscheer. De pastorie (Het Stift 4) is een eenlaags pand met rieten tentdak en expressionistische elementen uit 1921.
