De Herv. kerk (Brink 4) is een neoclassicistische zaalkerk met latere aanbouw; de laatgotische toren heeft vier geledingen en een tentdak. De oorspronkelijk aan de
O.L. Vrouwe gewijde kerk wordt voor het eerst vermeld in de 14de eeuw. Tegen een mogelijk 14de-eeuws schip werd in het begin van de 15de eeuw een stoere bakstenen toren gebouwd (Grotestraat 1). Volgens het opschrift op het maniëristische cartouche boven de toreningang is de kerk in 1607 herbouwd in opdracht van de ‘marckenrichter’ jhr. Henrick van Twickelo; daarvoor werden de meestertimmerman Johan Willemsen en zijn zoon uitbetaald. Vermoedelijk is de toren toen verhoogd met een lage vierde geleding. In de toren hangen een klok uit 1414 en een andere uit 1520, die is gegoten door Hinricus de Tremonia (Dortmund). In 1930 is de toren hersteld naar plannen van H. Boxman uit Zwolle en in 1972 gerestaureerd. In 1839-'40 moesten het middeleeuwse schip en koor wijken voor een zaalkerk ontworpen door N. Plomp. De inrichting geschiedde naar plannen van B. Looman. In 1956 is de kerk verbouwd en aanmerkelijk vergroot naar ontwerp van J. Jans. De oude consistorie werd daarbij gesloopt en vervangen door een nieuwe in de vorm van een kapelvormige aanbouw aan de zuidzijde van de kerk. De kerk bezit een preekstoel met toogpanelen en inlegwerk uit 1628, zonder klankbord. De 15de-eeuwse doopvont in Baumbergersteen, die later is omgebouwd tot offerblok, werd in 1930 teruggevonden. Het orgel werd in 1841 door J.C. Scheuer gemaakt. De pastorie (Grotestraat 3) werd in 1934 gebouwd naar plannen van H. Visser uit Nijverdal.
