(Schotersingel 2) [21] werd in 1319 gesticht. In de loop van de tijd ontstond een ommuurd complex met diverse gebouwen.
Vanaf 1413 kwamen vanuit heel Holland en ook daarbuiten leprozen naar Haarlem voor medisch onderzoek. Later werden in het complex krankzinnigen (vanaf 1564) en pestlijders (vanaf 1653) opgevangen en behandeld en waren er proveniers ondergebracht (Buitenproveniershuis).Het oudste gebouw van het complex is de kapel (A), waarvan het oostelijke deel stamt uit de 14de eeuw. Het spitsboogvenster in de oostgevel is in 1927 gereconstrueerd in natuursteen. Uit 1477 dateert de stenen klokkentoren met spits (de windvaan vertoont een lazarusklep). De rond 1500 opgetrokken westelijke kapeluitbreiding, de zogeheten na-kapel, diende waarschijnlijk om zieken de mis te kunnen laten bijwonen. De Grote Zaal (B) kwam in 1463 tot stand en heeft een zaal gedekt door een balklaag met korbeelstellen en een jukkenkap met vlieringvloer uit de bouwtijd. Haaks op dit hoofdgebouw verrees in 1559 (jaartalsteen) met een vergelijkbare constructie het zogeheten Loopershuis (C), bestemd voor leprozen op doorreis.
In 1562 (jaartalsteen) volgde de Regentenvleugel (D) aan de noordzijde. De in 1756 vernieuwde regentenkamer bevat een behang met landschapsschildering van Jan Augustini en houtsnijwerk van Jan Woortman (verder heringericht rond 1837). Op de noordoosthoek van het complex verrezen het Dolcellengebouw (E) (1564, jaartalsteen) en enkele aparte cellen voor krankzinnigen (1602). Aan de Schotersingel staat een toegangspoort (1704) met stadswapens. Het 19de-eeuwse boogveld draagt de tekst ‘Haarlems Tehuis voor Ouden van Dagen’. Uit circa 1704 dateren ook de achterliggende woning (F) en het nabij de gracht opgerichte vierkante gebouwtje, dat waarschijnlijk diende als theehuis voor de regenten (later als lijkenhuisje).
De provenierswoningen werden afgebroken in 1795. Na de sluiting van het leprozenhuis in 1797 bleef het complex in gebruik voor behandeling van besmettelijke zieken en verder voor de huisvesting van armen, weeskinderen en ouden van dagen. Van een grootscheepse verbouwing in de jaren 1856-'61 dateren de Ziekenkamer (G) bij de noordoosthoek (gevelsteen ‘1602’ herplaatst), de Slaapzaal (H) achter de Regentenvleugel en de Gezelschapszaal (I) en de Verpleegzaal (K) ten zuiden van de Grote Pestzaal. In 1916-'27 en 1971 volgden verdere verbouwingen, waarbij het complex steeds meer werd bestemd voor ouden van dagen (bejaardentehuis Schoterburcht). De in 1971 aan de westzijde gebouwde appartementen zijn inmiddels weer gesloopt. Er zijn plannen om het complex te verbouwen tot museum voor Psychiatrie.
