De (Herv.) St.-Lambertuskerk (Helvoirtseweg 5-7) is een gotische kruiskerk, waarvan het driezijdig gesloten koor en de westtoren nog resteren.
De kerk werd aan het begin van 16de eeuw gebouwd op de plaats van een driebeukige romaanse voorgangster, waarvan nog enig muurwerk bewaard bleef. Tufsteen van deze kerk gebruikte men voor de speklagen van kerk en toren. Tussen 1500 en 1560 verrees de toren van drie geledingen; de tweede en derde geleding zijn rijk voorzien van spaarnissen, balustrades en galmgaten. Al in 1562 verloor de toren haar spits. Achter de houten balustrade uit 1822 gaat nu een laag tentdak schuil. Aan de buitenzijde van het koor bevinden zich zeven, sterk verweerde natuurstenen renaissance-kruiswegstaties uit omstreeks 1550.
De kerk, die in 1603 en tijdens het beleg van 's-Hertogenbosch veel schade opliep, is sedert 1629 in protestantse handen. In 1759 kregen de vensters houten ramen. Na afbraak van de resten van het schip in 1819 werden in 1822-'23 de al eerder verlaagde transeptarmen ingericht tot consistorie en kosterswoning. Inwendig zijn nog restanten zichtbaar van de romaanse kerk in de vorm van een gedeelte van de triomfboog met aan weerszijden de absidiolen van de zijbeuken en nissen met deelzuiltjes. In de absidiolen zijn nog sporen van 13de-eeuwse schilderingen zichtbaar. Het koor zelf heeft een uit 1822 stammend stucplafond.
De zeskante preekstoel werd in 1618 gemaakt door meester Cornelis Jacobsz. Het houten wapenbord in Lodewijk XIV-stijl herdenkt C.P. van Berenstijn, bewoner van kasteel Maurick († 1758).
