Kasteel Neubourg (Riehagervoetpad 1), ten zuidwesten van Gulpen, werd in de 14de eeuw gebouwd als opvolger van de iets zuidelijker gelegen Nuwenberghe en kwam in 1398 in bezit van het geslacht Van Eynatten. In 1636-'44 werd het L-vormige kasteel ingrijpend verbouwd tot een U-vormige opzet met op de zuidhoek een monumentale uitspringende toren met knobbelspits.
De hoge smalle vensters hebben natuurstenen blokomlijstingen. Rond 1732 volgde een verdere verbouwing onder leiding van Johann Conrad Schlaun.
Bij een verbouwing rond 1774 in opdracht van Léon Bernard de Hayme de Hautfalize verdween de 17de-eeuwse noordelijke hoektoren. Verder werd de oostelijke vleugel herbouwd naar plannen van Bartholomé Digneffe.
Het oorspronkelijk open front heeft men rond 1850 gesloten met een middenpartij tussen twee vooruitspringende vleugels, mogelijk in opdracht van graaf Oscar de Marchant et d'Ansembourg.De voorhof (eerste bouwhoeve) omvat een U-vormige hoeve uit circa 1650 met twee vierkante hoektorens bekroond door knobbelspitsen. De hoeve is in 1774 aan de pleinzijde gewijzigd, vermoedelijk door Jacob Couven. Toen heeft men ook de gracht tussen voorhof en kasteel gedempt. De neoclassicistische inrijpoort met gekoppelde ionische zuilen en fronton (circa 1800) is ontworpen door Mathias Soiron. Eveneens uit circa 1650 dateert de U-vormige nederhof (tweede bouwhoeve) aan de oostzijde van het kasteel. De buitengracht om deze hoeve is rond 1815 grotendeels gedempt.
De hof is toegankelijk via een rondboogpoort met schilddak. Aangrenzend bevindt zich de voorm. ommuurde moestuin met op de zuidoosthoek een vroeg-18de-eeuwse achtzijdige tuinkoepel met uivormige spits en een vierkante traptoren, versierd met blokken en banden van natuursteen.
De oorspronkelijke geometrische aanleg van het park kreeg rond 1815 naar ontwerp van M.F. Weyhe een uitbreiding en verfraaiing in rijpe landschapsstijl. In 1856 werd door L. Fuchs een deeltuin in formele stijl met vormsnoeiwerk aangebracht. In het park bevinden zich een kleine neogotische kapel uit de eerste helft van de 19de eeuw en een restant van een 18de-eeuws waterwerk (cascade), dat aansloot op een aftakking van de Gulp.
