Dorp, ontstaan in de vroege middeleeuwen op de hogere zandgronden tussen de Bevelandse en de Tungelroyse beek. In 1243 behoorde het tot het Land van Horn en later tot het prins-bisdom Luik.
In 1680 werd het een zelfstandige heerlijkheid. Met name in de 19de eeuw ontwikkelde Heythuysen zich tot een langgerekte nederzetting met nabij de kerk een driehoekig plein.
Na de Tweede Wereldoorlog werd Heythuysen een forensendorp met uitbreidingswijken aan de noord- en de zuidzijde.
