Het klooster van de Zusters onder de Bogen (Sint Servaasklooster 14) werd in 1845 gesticht in de oude proosdij van de St. Servaas door de Liefdezusters van St.
Carolus Borromeus. De benaming verwijst naar de zware 12de- of 13de-eeuwse steunbogen tussen het klooster en het westwerk van de Servaaskerk.
Van de oude proosdij zijn enkele bouwdelen in het kloostercomplex opgenomen. Op de noordelijke boog sluit de in kolenzandsteen opgetrokken gevel van de 13de-eeuwse Hoge Leenzaal aan.
De gevel heeft hardstenen kruiskozijnen en twee gotische spitsboogvensters. Van dit gebouw zijn verder inwendig enkele gewelven behouden gebleven.
Erachter ligt het in 1682 vernieuwde proosdijgebouw met de Vincentiuszaal. Dit gebouw met traptorentje heeft men rond 1900 verbouwd en verhoogd.
Tussen de bogen bevindt zich het poortgebouw van het klooster uit 1870-'71, ook aangeduid als de Jozefbouw of de Bogeningang, met een romano-gotische detaillering en een door L.G. Leus vervaardigd beeld van de patroonheilige (1873).
Op de binnenhof staat de in 1899-1900 naar ontwerp van Joh.
Kayser gebouwde kloosterkerk, een driebeukige neogotische kruiskerk met driezijdig gesloten koor en uitgebouwde kapellen.
Deze kerk doorsnijdt de 13de-eeuwse stadsmuur op het achterterrein. Het rond 1981 gerestaureerde, rijk uitgevoerde interieur wordt gedekt door kruisgewelven.
Ten noorden van de Hoge Leenzaal staat het voorm. noviciaatshuis (St.-Servaasklooster 10), een carré-vormig, neogotisch gebouw uit 1909-'10 naar plannen van J. Limpens.
Dit drielaags gebouw met souterrain heeft enkele topgevels met houten topgeveloverstek en heeft aan de voorzijde een madonnabeeld onder een baldakijn. Aangrenzend werd in 1936 het voorm. damespensionaat (St.-Servaasklooster 8) gebouwd, thans bekend als het Elisabeth Gruytershuis, naar ontwerp van A.J.N.
Boosten in de voor hem kenmerkende combinatie van functionalistische vormen en traditionele, streekgebonden bouwmaterialen.Het complex groeide ook uit in westelijke richting. Hier werd in 1873 de voorm. refugie van Herckenrode (Kommel 23) toegevoegd. Dit refugiehuis werd in 1574 door de gelijknamige abdij te Kuringen (B) gesticht. Het huidige, in mergel opgetrokken gebouw met vierkante traptorens aan voor- en achterzijde kwam blijkens een wapensteen in 1646 tot stand. De traptoren van de in 1968 gerestaureerde en sinds 1998 okergeel geschilderde voorgevel heeft een kroonlijst met consoles en een eenvoudig tentdak. De toren aan de tuinzijde is voorzien van een in- en uitgezwenkte topgevel.
Andere belangrijke gebouwen op het kloosterterrein zijn de St.-Servatiusschool, gebouwd in 1896 naar plannen van J. Hollmann, en het postulantenhuis uit 1934, naar ontwerp van W. Sprenger. Vanaf 1976 is een groot deel van het klooster als bejaardenoord in gebruik. Ten zuiden van het poortgebouw staat een in 1980 gebouwde vleugel.
