Het kasteel Arcen (Lingsforterweg 24) ligt op een dubbel omgracht terrein. Tussen 1511 en 1522 liet Reinier van Gelre hier het ‘Nije Huys’ bouwen, een vierkante burcht met aan de zuidoostzijde een forse ronde toren.
Dit kasteel werd in 1646 verwoest. De herbouw startte met het poortgebouw (1653), waarin zich een alliantiewapen bevindt van Marcelis van Gelder en Johanna Maria van Lützenrode.
Johan Godfried van Gelder begon kort na 1664 met de bouw van het oostelijke deel van het huidige hoofdgebouw, vermoedelijk kort daarop gevolgd door een haakse aanbouw aan de zuidzijde. Zijn zoon Adolph Reiner liet rond 1700 aan de westzijde een tweede beuk toevoegen en een haakse aanbouw aan de noordzijde, waardoor een U-vormig gebouw ontstond.
Het classicistische westfront heeft gebogen bordestrappen en een middenrisaliet met fronton voorzien van de wapens van Adolph Reiner en zijn vrouw Maria Barbara Beatrix von der Recke. De natuurstenen ingangsomlijsting werd midden 18de eeuw toegevoegd.
Kort voor 1806 brandde de noordvleugel af. Pas na 1855 werd dit deel herbouwd, maar zonder uitstekend deel.
Inwendig bevinden zich enkele midden-18de- en vroeg-19de-eeuwse schouwen. In 1917 kwam het kasteel in bezit van kunstschilder A.
Deusser, die enkele herstelwerkzaamheden liet uitvoeren. Het na de Tweede Wereldoorlog verwaarloosde kasteel is in 1976 in bezit gekomen van het Limburgs Landschap en is in 1986-'88 gerestaureerd.Op de om het gehele kasteel rondlopende voorhof bevinden zich twee dienstgebouwen. In de zuidwesthoek staat een overwegend 18de-eeuws pand en in de noordoosthoek een U-vormig bouwdeel met een uit 1653 daterend poortpaviljoen met torenkamer en daarboven een duivenkamer met gemetselde duivenhokken. De afzonderlijk omgrachte kasteeltuinen zijn in 1985-'86 aangelegd naar plannen van N.T.M. Roozen. Op een postmodernistische wijze worden hier verschillende tuinstijlen gepresenteerd. In de bossen aan de oostzijde bevindt zich een rond 1800 gebouwde ijskelder.
De tiendschuur (Lingsforterweg ong.) is een forse tweebeukige schuur uit 1713 met asymmetrisch geplaatste schuurdeuren. Vlakbij ligt verder nog de vanouds bij het kasteel behorende ‘Wijmarse Watermolen’ of Kasteelmolen (Schans 20a), een boven- en onderslagmolen op de Lingsforterbeek. Deze in 1677 als koren- en oliemolen gebouwde molen kreeg het huidige aanzien in 1865, toen de molen werd verhoogd met een bergzolder voorzien van kleine vensters onder de dakrand. In 1882 heeft men de olieslagerij verwijderd. In 1990-'91 is de molen gerestaureerd.
