De voorm. R.K. St.-Martinuskerk (Vroenhof 87) is een eenbeukige kerk met vierzijdig gesloten koor en een ongelede toren met ui-vormige spits.
Van de rond 1100 gebouwde romaanse kerk was vóór 1927 aan de zuidzijde nog enig muurwerk aanwezig. Tussen 1553 en 1587 verrees aan de noordzijde een tweede beuk; in het laatste kwart van de 16de eeuw gevolgd door een toren.
Van 1680 tot 1808 was de kerk een simultaankerk voor katholieken en protestanten. In opdracht van Florus de Sauveur en Elisabeth Habets verving men in 1785 het romaanse koor door het huidige vierzijdig gesloten koor.
Na de buiten gebruikstelling van de kerk in 1808 verviel het gebouw; in de 19de eeuw verdwenen zowel de noordbeuk als de toren. Met behoud van het koor volgde 1927 de herbouw op oude fundamenten; de kloosterkapel van de Congregatie der Kleine Zusters van St.
Joseph (nu kloosterbejaardenoord). Inwendig bevindt zich een grafzerk uit 1676 en op het kerkhof onder meer een zerk uit 1803.
