De R.K. St.-Martinuskerk (Burg.
Janssenstraat 11) is een driebeukige basilicale kruiskerk met zijkoren, rond gesloten apsiden, vieringdakruiter, westtransept en een terzijde geplaatste toren van vier geledingen met tentdak. Deze in zandsteen en tufsteen opgetrokken neoromaanse kerk kwam in twee fasen tot stand ter plaatse van een voorganger die van 1633 tot 1835 als simultaankerk werd gebruikt.
Naar ontwerp van L. von Fisenne verrezen in 1889-'90 het koor, het transept en de sacristie. In 1892-'93 kwamen het middenschip, de zijbeuken en het voorportaal tot stand.
Na de sloop van de oude toren in 1909-'10 werd het schip naar ontwerp van J.Th.J. Cuypers en J.
Stuyt met een travee, een westtransept en de huidige toren uitgebreid. De verdwenen vieringdakruiter heeft men in 1998 naar ontwerp van J.
Wehrung herplaatst en voorzien van een carillon.Het interieur wordt gedekt door bakstenen kruisribgewelven. De schildering in de apsis, voorstellende de Aanbidding van het Lam, dateert uit 1910. De kerk bezit een aan Jan van Steffeswert toegeschreven Mariabeeld (begin 16de eeuw) en een triomfkruis (1895) met een corpus uit de omgeving van de Meester van Elsloo (begin 16de eeuw). Tot de inventaris behoren verder diverse 19de-eeuwse beelden van St. Martinus, enkele door L. von Fisenne ontworpen en door de Gebr. Ramakers vervaardigde zijaltaren (1896), een hoofdaltaar van J.
Thissen (1901-'02), kruiswegstaties van atelier Windhausen (1904-'05) en een Franssen-orgel (1915). In de kerk liggen enkele grafzerken (16de-17de eeuw), waaronder die van Arnold Huyn († 1579) en zijn vrouw Anna Groysbeeck († 1612).
Op het kerkhof staat de open neogotische grafkapel uit 1876 voor burgemeester F. Corten († 1876). Het H. Hartbeeld dateert uit 1923. De pastorie (Burg. Janssenstraat 9) is een blokvormig huis uit 1929, ontworpen door S.J. Dings.
