De Paterskerk (Biest 43) is een tweebeukige kerk met een diep driezijdig gesloten koor, een gedeeltelijk uitgevoerd dwarsschip, en een dakruiter. In de 13de eeuw liet Willem III van Horn op deze plaats ‘de Aldenborgh’ bouwen.
Na de bouw van het dichter bij de stad gelegen kasteel ‘de Nijenborgh’ stichtte Jacob I van Horn hier een franciscanerklooster, waarvan de eerste (eenbeukige) kerk in 1462 werd gewijd. Tussen 1512 en 1526 verrees de huidige noord-zuid georiënteerde laat-gotische kloosterkerk.
De door een blindvenster met laat-gotisch traceerwerk afgesloten dwarsbeuk aan de westzijde bevindt zich waarschijnlijk op de plek van de 15de-eeuwse kerk. In de kap van deze dwarsbeuk zijn delen van de oude kap hergebruikt.
Kerk en klooster werden in 1566, 1572 en 1578 beschadigd, waarna in 1586 het herstel volgde. Tegen de koorsluiting verrees in 1652 een lage, zogeheten Portiunculakapel genoemd naar de plek bij Assisië waar Franciscus zich in eenzaamheid terugtrok.Het interieur wordt gedekt door kruisribgewelven (schip) en stergewelven (kruising en koor). Op de overgang tussen schip en zijbeuk worden de gewelven gedragen door ronde hardstenen zuilen met Maaskapitelen. De zijbeuk kreeg in 1854 een gestukadoord gewelf, de Portiunculakapel in 1848. Tot de inventaris behoren enkele belangrijke laat-17de-eeuwse barokke onderdelen, waaronder een eikenhouten afscheiding (oksaal), dat wordt geflankeerd door een Maria- en een St.-Franciscusaltaar en wordt bekroond door een orgelfront. Ook het hoofdaltaar en de dubbele biechtstoelen (1694-'97) stammen uit die tijd. De in 1853 voor de St.-Jozefkerk te Delft gemaakte preekstoel is in 1906 in deze kerk geplaatst.
Het neogotische martelarenmonument (1922) is vervaardigd door atelier Cuypers en geldt als ontwerp van P.J.H. Cuypers. In 1976 heeft men tussen koor en schip een glazen wand aangebracht. Tegen de buitenzijde van het koor staat de grafzerk van de stichters van de Portiunculakapel; Johan Gerardi († 1658) en Maria de Roye († 1664).
Het klooster werd in 1797 opgeheven, in 1836 weer betrokken en in 1996 opnieuw opgeheven. De kloostervleugel aan de westzijde stamt van een herbouw uit 1700-'10 en werd vergroot rond 1850. Er tegenover bevindt zich een in 1892 verbouwde dienstvleugel met delen uit 1747 en 1781. Tot de uitbreiding in 1930-'31, naar plannen van J.H.J. Kayser, behoort onder meer de tegen het koor aangebouwde noordvleugel. Haaks hierop kwam in 1960 een oostwaarts gerichte vleugel tot stand. Aan de straatzijde bevinden zich twee woningen, waarvan één met de datering ‘1647’.
Daartussen staat een poort met gezwenkte geveltop (circa 1700) en een St.-Franciscusbeeld. Omdat de kloosterkerk niet uitgebreid mocht worden, heeft men ten zuidwesten van het poortgebouw de moderne R.K. St.-Franciscus van Assisikerk gebouwd naar plannen van A.H.J. Swinkels en B.H.F.L. Salemans.
