De Herv. kerk (Marktplein 1), oorspronkelijk gewijd aan St. Vitus, is een langgerekte, eenbeukige romanogotische kerk met recht gesloten koor en een vrijstaande toren.
De uit circa 1275 daterende kerk wordt aan de buitenzijde geleed door groepen smalle spitsboogvensters, gescheiden door lisenen. De oostelijke gevel heeft aan de onderzijde drie omkraalde ronde vensters en in de top een klimmend boogfries en een rond veld met vierpas.
Bij de ingrijpende restauratie van 1905-'07, naar plannen van C.H. Peters en met K. de Grooth als uitvoerend architect, is de kerk geheel ontpleisterd en de westgevel grotendeels vernieuwd.
Het in 1772 door B. Coender gemaakte rococo-poortje van de westgevel is in de kerk opgesteld.
Sinds 1995 staat voor de westgevel een postmodernistisch hekwerk naar ontwerp van H. Pulles.Het interieur wordt overdekt door meloenvormige ribgewelven, die bij de restauratie opnieuw zijn aangebracht na in de 17de eeuw te zijn gesloopt. Voor de gewelven moest een 17de-eeuwse galerij wijken. Tot de inventaris behoort een preekstoelkuip uit circa 1745, met snijwerk van Casper Struiwig naar ontwerp van Jan Bitter, afkomstig uit de afgebroken kerk van Oterdum. Het orgel werd in 1868 door C.G.F. Witte gebouwd. Tegen de koorwanden staan een hele reeks grafzerken opgesteld, waarvan de oudste uit 1582 dateert.
De gebrandschilderde ramen uit 1948-'70 zijn ontworpen door J. Schilt en F. Schilt-Geesink. In de noordwand van het koor bevindt zich een tegeltableau vervaardigd door de fa. Rozenburg (1910) ter herinnering aan de restauratie 1905-'07.
De vrijstaande toren (Torenstraat 10) met een forse onderbouw, achtkante lantaarn en koepelvormige opbouw, staat op enige afstand ten noordwesten van de kerk. De onderbouw stamt waarschijnlijk nog uit de 13de eeuw. Bij de torenrestauratie in 1930-'31, naar plannen van D. Bolhuis, kreeg hij een nieuwe, in gewapend beton uitgevoerde opbouw; slechts de lantaarn werd met baksteen bekleed. Sinds die tijd hangt in de toren een carillon, gegoten door A.H. van Bergen, alsmede een luidklok uit 1773, gegoten door J. Borchardt.
