De Herv. kerk (Rijksstraatweg 188), oorspronkelijk gewijd aan St.-Nicolaas, is een eenbeukige kerk met een smaller, recht gesloten koor en een forse toren. De kerk is in haar geheel ontstaan in de eerste helft van de 13de eeuw.
Het koor heeft in de oostgevel drie gedichte vensters en nissen in de top. De muren van het schip zijn uitwendig voorzien van lisenen en spaarbogen en inwendig van muurpijlers.
In 1864 werd de kerk hersteld en in 1891 volgde aan de oostzijde een uitbreiding met een consistoriekamer naar ontwerp van N.W. Lit.Het interieur van het koor wordt overdekt door een meloenvormig gewelf; het schip is voorzien van een later aangebrachte houten zoldering. Tot de kerkinventaris behoren een door Casper Struiwig gesneden preekstoel met klankbord (1725), een herenbank met overhuiving (1616), twee andere herenbanken (18de eeuw) en een door A.A. Hinsz gebouwd orgel (1770, ingrijpend hersteld 1958). De kerkvloer bevat enkele zerken, waarvan die voor schout Jan Rumrinck (†1616) de oudste is.
De forse toren van vijf geledingen stamt uit de eerste helft van de 13de eeuw en werd hersteld na een brand in 1485 en opnieuw in 1714. Bij een ingrijpende restauratie in 1914, naar plannen van C.H. Peters, kreeg de toren een hoge achtkantige spits tussen vier topgevels. Op de verdieping van de toren bevindt zich een met een ribloos kruisgewelf overdekte kapel die oorspronkelijk in open verbinding met de kerk stond. In de toren hangt een klok die oorspronkelijk uit 1698 dateerde, maar die na de Tweede Wereldoorlog is hergoten door J. van Bergen.
