De R.K. St.-Bernulphuskerk in Oosterbeek (Utrechtseweg 129) is een driebeukige neogotische hallenkerk met driezijdig gesloten koor, zijkapellen en een toren van vier geledingen met tentdak.
De kerk verrees in 1884-'85 naar plannen van A. Tepe en werd in 1922-'23 uitgebreid met een priesterkoor naar plannen van W. te Riele. In 1944 werd de toren gehalveerd. Het kerkinterieur wordt gedekt door kruisribgewelven. Tot de inventaris behoren een monumentaal neogotisch hoogaltaar (1889) van F.W. Mengelberg en bijzondere kruiswegstaties (1915-'19) van J.
Toorop, vervaardigd in opdracht van mw. P.J.M. de Bruijn-Van Lede. Het priesterkoor bevat een muurschildering van J. Toorop. De door H. van der Burgt vervaardigde gebrandschilderde ramen zijn aangebracht bij een inwendige verbouwing in 1954. Vóór de kerk bevindt zich een H.
Hartbeeld (1926) naar ontwerp van A. Falise.
Achter de kerk staat het uit 1907 stammende voorm. St.-Bernulphusklooster (St.-Bernulphusstraat 13) in neogotische vormen, met haaks daarop een lees- en naaischool.
