Stad, ontstaan vóór het jaar 1000. In het gebied lagen toen enkele terpnederzettingen, zoals Algeraburen en Kerkeburen.
In 1297 wordt Workum voor het eerst vermeld als Woldericham of Waltercome. Na de dijkaanleg (Alde Dyk) vanaf de 10de eeuw kwam deze nederzetting in de 14de eeuw tot ontwikkeling langs de Wymerts, die de verbinding vormde tussen de Zuiderzee en Bolsward (via het rond 1875 drooggemaakte Workumermeer).
De nederzetting kreeg vermoedelijk rond 1350 stadsrechten. Daarna ontwikkelde Workum zich tot handelsstad, overslaghaven en zeevaartcentrum.In de 15de eeuw was er tussen de oude terpen Kerkeburen en Algeraburen een langgerekte bebouwing ontstaan aan weerszijden van de Wymerts en was er bebouwing langs de haaks daarop aansluitende Dwarsnoard. In 1515 en 1523 had de stad te leiden van oorlogsgeweld. Daarna werd aan de zuidzijde een haven gegraven en in 1658 heeft men de zeesluis vernieuwd. Ingrijpend was de demping van de Wymerts in 1875, waardoor de in elkaars verlengde liggende straten Sùd en Noard zijn ontstaan. De Dwarsnoard werd in 1930 gedempt. Bepalend voor de huidige structuur zijn nog de haaks aansluitende opvaarten (Buorfeart, Yskebuorenfeart) en de evenwijdig aan de voormalige Wymerts lopende buitengrachten; aan de oostzijde de Djippe Dolte en aan de westzijde de Drûge Dolte.
Na de Tweede Wereldoorlog is Workum aan de zuidoostzijde uitgebreid en is aan de zuidwestzijde een jachthaven aangelegd. Workum is een beschermd stadsgezicht.
