Het voorm. diaconiehuis (Kerkplein 6) is een langgerekt dwars eenlaagspand met opvallend hoge kap en een smal, hoger opgaand middendeel met puntgevel. Het gebouw kwam in 1641 tot stand op basis van een schenking van Abraham Vesinus (1632), maar werd pas in 1662 in gebruik genomen.
In 1678 kreeg het een uitbreiding aan de noordzijde. Boven de ingang hangt een houten bord met een gedicht uit 1732.
Het pand bleef tot 1949 als diaconiehuis in gebruik, waarna het werd gerestaureerd. Het interieur bevat een kapelgedeelte en een hal, geflankeerd door kamers met schouw en een bedstedewand.
