Het Stryper kerkhof (Hoofdweg ong.) was oorspronkelijk het kerkhof van de in de 10de eeuw gestichte en in de 11de eeuw in tufsteen herbouwde St.-Martinuskerk van Stryp, die in 1569 door de Watergeuzen werd verwoest. Vanaf 1966 tot 1986 zijn ter plekke opgravingen verricht.
De plattegronden van de verschillende bouwfases van de kerk zijn sindsdien aangegeven.) De grafstenen, waarvan de oudste uit 1617 stamt, maar vooral de als grafsteen hergebruikte Schellinger stoeppalen, geven het kerkhof een bijzonder karakter.
