De Herv. kerk van Huizum (Huizum-Dorp 67) wordt nu omringd door een zuidelijke buitenwijk van Leeuwarden. Deze gepleisterde eenbeukige kerk, oorspronkelijk gewijd aan St.
Johannes de Doper, heeft een vijfzijdig gesloten koor en een ongepleisterde zadeldaktoren van drie geledingen met topgevels voorzien van blindnissen. De kerk gaat blijkens aangetroffen tufsteenresten mogelijk tot de 12de eeuw terug, maar is in de late middeleeuwen verbouwd en in de 19de eeuw gepleisterd en voorzien van nieuwe ramen.
De scheefgezakte toren is in oorsprong waarschijnlijk 13de-eeuws, maar later verhoogd, enkele malen hersteld en in 1958 gerestaureerd. Aan de herstellingen herinneren in de zuidgevel een gevelsteen met het jaartal 1626 en de jaartalankers ‘1655’.
In de toren hangen twee klokken: de ene gegoten door Geert van Wou II (1529) en de andere door Thomas Both (1582).Het interieur wordt gedekt door een laat-middeleeuws houten tongewelf op trekbalken met korbeelstellen. De gesneden gewelfschotels zijn voorzien van passiesymbolen. Tot de rijke inventaris behoren een renaissance-preekstoel (midden 16de eeuw), een doophek (eind 16de eeuw), een doopbekken (1604), drie 17de-eeuwse overhuifde herenbanken, enkele oude kerkbanken en een door L. van Dam & Zn. gebouwd orgel (1849). Op het kerkhof ligt onder meer een fraaie zerk voor Battaerd van Asbeck (circa 1800).
