De Herv. kerk (Oosterlaan 2), oorspronkelijk gewijd aan St. Magnus, is een forse laat-gotische eenbeukige kerk met vijfzijdig gesloten koor en een zadeldaktoren van drie geledingen.
Mogelijk in de 14de eeuw, maar meer waarschijnlijk in de 15de eeuw, kwam op de plaats van een oudere kerk het huidige schip tot stand met hergebruikte kloostermoppen. Eind 15de eeuw verrees de zadeldaktoren met geledingen die is geïnspireerd op de torens van Bolsward en Stiens.
Na de verwoesting van de kerk door de Watergeuzen in 1580 volgde pas in 1678 een grondig herstel. In 1879 werd de kerk opnieuw hersteld, de toren volgde in 1896.
Bij een restauratie in 1970-'72, naar plannen van P.L. de Vrieze, zijn onder meer nieuwe venstertraceringen aangebracht. Het interieur wordt gedekt door een houten gewelf met trekbalken, aangebracht in 1678.
In de gebrandschilderde ramen zijn 17de-eeuwse wapens opgenomen. Tot de inventaris behoren een laat-18de-eeuwse preekstoel het bijbehorende doophek is na de restauratie onder de orgelgalerij geplaatst - en een door Bakker & Timmenga gebouwd orgel (1894).
Verder bevat de kerk onder meer een grafzerk voor Eduard Neuhusius († 1695) en zijn vrouw († 1707).Op het kerkhof bevinden zich diverse interessante 18de-eeuwse grafstenen; die voor de mannen vertonen een afbeelding van een schip, die voor de vrouwen één van een huis. Voorbeelden zijn die voor commandeur Barent Hansz († 1752), Hans Barentsz († 1790), Cornelis Meyndertsz († 1758) en zijn huisvrouw Antje Sytties († 1776).