De Herv. kerk (Hoge Tsjerkewei 2) is een eenbeukige kerk met iets inspringende ronde koorapsis en een zadeldaktoren van drie geledingen. De tufstenen kerk kwam begin 12de eeuw tot stand; het muurwerk van de koorapsis wordt door versnijdingen in zones verdeeld.
Rond 1200 werd de kerk in baksteen naar het westen verlengd. Bij een verbouwing rond 1550 eeuw heeft men aan de zuidzijde gotische vensters ingebroken, de apsis verhoogd en de kap vernieuwd.
De in oorsprong 13de-eeuwse toren werd in 1717 in gele baksteen herbouwd. In de toren hangt een door Jurjen Balthasar gegoten klok (1652).
De kerk is in 1962-'65 gerestaureerd onder leiding van J.J.M. Vegter.Het interieur wordt gedekt door een houten tongewelf met trekbalken (circa 1550) en heeft restanten van muurschilderingen waaronder een voorstellende Christus omringd door engelen (11de of 12de eeuw). Tot de bijzonder rijke inventaris behoren een 17de-eeuwse overhuifde dubbele herenbank met een rococo-opzetstuk (1762) voorzien van de wapens van de familie De Schepper-Coehoorn van Scheltinga -, een preekstoel met Lodewijk XIV-vormen (eerste helft 18de eeuw) en een door L. van Dam & Zn. gebouwd orgel (1862). Verder zijn er zestien, meest rijk versierde en overwegend 18de-eeuwse rouwborden van nazaten van Barthold van Nijsten († 1732) en Margaretha Huygh bewoners van de Harstastate uit de periode 1689-1768 - en een ruitvormig rouwbord voor vrouwe A.G. de Schepper (1906). Bijzonder rijk en barok van versiering zijn die voor Johanna Maria van Nijsten († 1748) en Sophia Lucretia van Nijsten († 1761). De waarschijnlijk door Jacob Sydses Bruinsma vervaardigde grafzerken voor Gideon († 1724) en Roeland Buwetus († 1752) van Coehoorn hebben een rijke rococo-versiering.
Op het kerkhof bevindt zich een grafkelder met een grote zerk voor de familie Van Andringa de Kempenaer. De neoclassicistische pastorie (Hege Tsjerkewei 3) dateert uit 1869.
