De Herv. kerk (Oude Havenstraat 1) is een forse eenbeukige kerk met vijfzijdig gesloten koor en een toren van twee geledingen met tentdak. De rond 1200 gebouwde bakstenen toren werd in de 16de eeuw verhoogd, in 1790 hersteld en in 1886 aan de west- en noordzijde beklampt.
Het tentdak dateert van de herbouw na een brand in 1956. De huidige, laatgotische kerk met steunberen en hoge en brede vensters ontstond aan het eind van de 15de eeuw.
Aan de noordzijde bevindt zich een votiefsteen uit 1446. Na een brand in 1594 werd de kerk in 1611-'13 herbouwd, waarbij men de borstwering heeft verlaagd.
De kerk werd in 1843 en 1852 hersteld. Bij de restauratie in 1949-'50, naar plannen van J.J.M.
Vegter, is de kerk ontpleisterd. Het interieur wordt gedekt door een stucplafond met koof uit 1875.
De kerk bevat een beschadigd, maar belangrijk gotisch doopvont (tweede helft 15de eeuw), met afbeeldingen van Petrus en Paulus, een pelikaan, het Lam Gods en op de onderrand de fasen van het leven. Tot de goed bewaard gebleven inrichting behoren vier 17de-eeuwse herenbanken, een herenbank voor Bouricius-Van Vierssen met overhuiving in Lodewijk XIV-vormen (circa 1739), een preekstoel en doophek (beide 1769) en een door L. van Dam & Zn. gebouwd orgel (1877).
Verder zijn er diverse 16de- en 17de-eeuwse zerken, vier ruitvormige 17de-eeuwse wapenborden en opvallende grote 18de-eeuwse rouwborden voor leden van de families Scheltinga (1720), Kinnema (1730), Haersma (1744), Bouricius (1757), Humalda (1777) en Acronius (1780).Op het kerkhof bevinden zich onder meer omhekte stenen voor notaris G. de Jong Posthumus, een grafsteen met molen voor H. Kuipers († 1828) en een omhekt grafperk met zerken voor leden van de familie Kuipers-Siccama.
