De Herv. kerk (Ids Wiersmastraat 4) is een eenbeukige kerk met driezijdig gesloten koor en een forse geveltoren met ingesnoerde spits. In de 12de eeuw kwam een romaans tufstenen schip tot stand; het rondboogfries is deels bewaard gebleven.
In de 15de eeuw werd aan de westzijde van het schip een travee toegevoegd en kort voor 1543 kwamen een oostelijke verlenging en het koor tot stand. De neoclassicistische geveltoren met vleugelmuren heeft men in 1876-'77 opgetrokken naar plannen van P.
Helder. De toen aangebrachte bepleistering van de kerk is verwijderd bij de restauratie in 1972-'73, naar plannen van G.M. van Manen en J.
Zwart. Het interieur, dat in 1858 geheel is gestuct met velden tussen pilasters, wordt gedekt door een gestuct tongewelf.
Tot de inventaris behoren een in 1858 wit geschilderde preekstoel (circa 1660), een doophek met gietijzeren doopboog (1858) en een door W. Hardorff gebouwd orgel (1877).
Naast de oude noordingang bevinden zich fragmenten van een 15de-eeuws geschilderd opschrift.
