De Herv. kerk (Tsjerkepaed 2), oorspronkelijk gewijd aan St. Michaël, is een aanzienlijke eenbeukige kerk met vijfzijdig gesloten koor en een gereduceerd westwerk met ingesnoerde spits.
Het belangrijkste restant van de in het derde kwart van de 12de eeuw gebouwde tufstenen kerk is het grotendeels bewaard gebleven gereduceerd westwerk. De toren en de aangrenzende zijruimten stonden oorspronkelijk zowel op de begane grond als op de verdieping met de kerk in verbinding.
In het onderste deel van het westwerk richtte men in de 17de eeuw een cachot in. Aan de buitenzijde is het rondboogfries bovendaks rond de toren het best bewaard gebleven.
De kerk werd begin 13de eeuw naar het oosten verlengd en in de eerste helft van de 15de eeuw naar het zuiden toe verbreed en voorzien van een nieuwe koorsluiting. De begin 17de eeuw vernieuwde kap werd in 1681 verwoest, toen bij een orkaan de bovenzijde van de toren op de kap viel.
In de gewelfschotel van het daarna aangebrachte houten tongewelf (1684) staat de naam van de maker van de nieuwe kap vermeld: Pijter Martens. In de 18de eeuw kreeg de noordzijde van het schip steunberen.
De toen ook tegen de toren aangebrachte steunbeer is verwijderd bij de restauratie in 1975, onder leiding van G.M. van Manen en J. Zwart.
Bij die restauratie zijn de steunberen aan de zuidzijde van het schip gereconstrueerd.De kerk bevat in het koor een 16de-eeuws sacramentshuisje, waarvan de flamboyante tracering in rode zandsteen mogelijk nog 15de-eeuws is. Tot de inventaris behoren verder een preekstoel en twee overhuifde dubbele herenbanken van kort na 1681, twee 18de-eeuwse dubbele herenbanken (één uit 1782) en een door L. van Dam & Zn. gebouwd orgel (1875). Onder het orgel ligt de zerk van orgelmaker Conradus Bader († 1667); het door hem gebouwde orgel werd in 1681 verwoest.
De pastorie (Brouwerswei 7) is een neoclassicistisch middenganghuis met dubbele dakkapel uit 1858.
