Hunebedden. In een kring rond Emmen liggen acht hunebedden.
Twee daarvan liggen aan de westzijde van het dorp. Het op de Schimmeres gelegen hunebed D43 (Noordeind ong.) is van een afwijkend type.
Dit zogeheten langgraf bestaat uit twee grafkelders met afzonderlijke ingang, gelegen binnen een langgerekte heuvel afgezet met stenen. Het in 1913 en 1960 onderzochte en in 1997 gerestaureerde graf bestaat uit negentien draag-, vijf dek- en vier poortstenen.
Het ten noorden hiervan gelegen hunebed D41 (Odoornerweg ong.) had bij de ontdekking in 1809 nog een intacte dekheuvel. Het heeft nooit poortzijstenen gehad.
Het momenteel uit acht draag- en vier dekstenen bestaande graf is in 1960 onderzocht en gerestaureerd. In het Valtherbos ten noorden van Emmen ligt een groep van drie eveneens in 1960 gerestaureerde hunebedden.
Het hunebed D38 (noord) is het grootste en bestaat uit tien draag- en twee dekstenen. Het hunebed D39 (zuidwest) heeft nog zes draagstenen en één deksteen.
Uit onderzoek in 1925 en 1984 is gebleken dat de oorspronkelijke dekheuvel in twee fasen werd opgeworpen. De verdwenen dekheuvel van hunebed D40 (zuidoost), dat nog vier draag- en twee dekstenen heeft, moet blijkens onderzoek in 1987 in drie fasen zijn aangelegd.Aan de oostkant van Emmen bevindt zich in de Emmerdennen het grote hunebed D45 (nabij de Boslaan) met nu nog twintig draag- en zes dekstenen. De steenkrans is bij de restauratie in 1957 gedeeltelijk gereconstrueerd en bestaat uit dertien stenen. Verder oostelijk liggen midden in de wijk Angelslo twee hunebedden. Het hunebed D46 (Fokkingeslag ong.) met tien draag- en vier dekstenen en het hunebed D47 (Haselackers ong.) met eveneens tien draagstenen. Beide hunebedden zijn in 1960 en 1977 gerestaureerd. De drie dekstenen van hunebed D47 zijn bij de laatste restauratie aangevuld met twee van elders afkomstige dekstenen.
