De Herv. kerk (Hoofdstraat 12), oorspronkelijk gewijd aan St. Stephanus, is een eenbeukige gotische kerk met een driezijdig gesloten koor en een zware, ongelede toren met ingesnoerde spits.
De in grote kloostermoppen opgetrokken onderste torengeleding stamt uit het begin van de 13de eeuw. Het huidige gotische schip en koor zijn begin 15de eeuw tot stand gekomen.
Waarschijnlijk dateert de verhoging van de toren uit 1778. In de toren hangen een 13de- of vroeg-14de-eeuwse klok, een door Jan Albert de Grave gegoten klok uit 1727 en een klok uit 1956.Herstelwerkzaamheden aan de kerk vonden plaats in 1808 en 1859. Vermoedelijk bij de reparatie in 1884 kreeg de toren zijn huidige spits en werd de kerk iets verlaagd. Bij de restauratie in 1935 naar plannen van H.M. Hulsbergen zijn de huidige vensters met bakstenen vorktraceringen aangebracht. In 1985 is de kerk opnieuw gerestaureerd.
De moderne consistoriekamer is rond 1995 toegevoegd. Het in 1959 gerestaureerde interieur is wit gepleisterd en wordt gedekt door een houten zoldering. Tot de inventaris behoren een 17de-eeuwse avondmaalstafel, een preekstoel uit 1778 en een twaalfarmige kroonluchter uit 1783, gemaakt door Lucas ter Steeg en geschonken door Albert Nysingh. Aan de oostzijde van de kerk bevindt zich de grafkelder met zerk van de familie Nysingh, een voornaam geslacht dat vele jaren achtereen de schulte leverde. Het orgel met houtsnijwerk in Lodewijk XIV-stijl is in 1726 gebouwd door Christiaan Müller in samenwerking met Johann Michael Schwartsburg voor de Herv. kerk van Beetgum (Fr) en in 1862 door P. van Oeckelen overgebracht naar Westerbork (gerestaureerd in 1984-'87).
