iemand die tegen vergoeding, ’s morgens vroeg door kloppen op de deur, door bellen of ook door met een hengelstok op de bovenramen te kloppen, de mensen wekt: De buren zijn linkerig, als ze weten dat de Blikke om vijf uur op moet, profiteren ze mee, dan hoeven zij geen porder te betalen. Hij maakt immers zo’n kabaal, SMIS2 160; Piet de porder (ook: de grote porder), de dood: ’r (Is) aufir gesprauke, om se allebaai te geloak noar ’t kerrikhof te brenge ...
Hoe is ’t in Gosnoam maugelik, wat ken ’n mensch toch gauw faur Piet de pordir saan, SMIS1 206.
