(< bikkel, steentje),
1. straatkei; op de grote bikkels liggen, op straat liggen: Toe kwam ’r ’n dallifer ... Mot je begraape, die ouwe stakkir liep op ’n stok en saat: Se gaffe me ’n douw meneir, dat ’k op de graute bikkils lag, SMIS4 331;
2. keiharde kerel: Pl. Amst.
