Een aangifte in justitiële zin is het melden van een strafbaar feit bij de bevoegde autoriteiten, meestal de politie.
In het Nederlands recht is een aangifte het melden van een strafbaar feit bij een opsporingsambtenaar, doorgaans een politiemedewerker, onder meer ter doorzending aan de officier van justitie, die dan kan besluiten tot strafrechtelijke vervolging van de dader(s) over te gaan, als die bekend zijn of gevonden kunnen worden.
Degene die aangifte doet wordt niet beëdigd, maar desondanks is het strafbaar een valse aangifte te doen, dat wil zeggen van een feit dat niet geschied is.
Bij een klachtdelict spreekt de wet niet van een aangifte maar van een klacht(e).
Bij een klachtdelict is een klacht van een persoon of instantie die daartoe in het gegeven geval bevoegd is noodzakelijk om tot strafvervolging over te gaan.
Het ter kennis brengen aan de bevoegde overheid van het bestaan van een misdrijf door het slachtoffer of een benadeelde, noemt men een klacht.
