Produkten en artikelen die bedoeld zijn voor éénmalig gebruik en die na gebruik als afval verwijderd (weggeworpen) worden. Wegwerpartikelen worden veel gebruikt in huishoudens en b.v. in de sector van de gezondheidszorg.
Voorbeelden zijn: plastic bordjes, bekertjes, bestek, injectiespuiten en -naalden, luiers. De milieuproblematiek van wegwerpartikelen is complex en goed vergelijkbaar met het probleem van de éénmalige verpakking. Deze laatste zou ook tot de wegwerpartikelen kunnen worden gerekend. In de praktijk maakt men echter een onderscheid. Bij een wegwerpartikel bepaalt de consument zelf of hij het wil aanschaffen; bij de éénmalige verpakking heeft de consument vaak geen keus en wordt hij min of meer gedwongen Produkten in een éénmalige verpakking aan te schaffen.Wegwerpartikelen hebben zowel voorals nadelen t.o.v. artikelen voor meermalig gebruik.
Zowel de produktie van wegwerpartikelen als van artikelen voor meermalig gebruik vraagt energie en grondstoffen. Als geen cijfers over kwantiteiten voorhanden zijn, is het niet mogelijk een uitspraak te doen over de voor- en nadelen tijdens het produktieproces.
Na gebruik van wegwerpartikelen hoeft men geen reinigingsprocedures toe te passen. Dit geeft water- en energiebesparing, geen gebruik van (fosfaathoudende) wasmiddelen en minder waterverontreiniging. Er ontstaat na gebruik van wegwerpartikelen meer vast afval, dat voor een groot deel uit moeilijk afbreekbare kunststoffen bestaat. Verbranding van dit afval kan leiden tot luchtverontreiniging.
Wanneer de term wegwerpartikelen door de consument al te letterlijk wordt opgevat, kan dit leiden tot zwerfvuil.
Een algemene uitspraak over wegwerpartikelen en hun positieve of negatieve invloed op het milieu is (nog) niet
