in de toxicologie de evenwichtsconcentratie van een lichaamsvreemde stof in het plasma of weefsel van een organisme, die wordt bereikt wanneer er per tijdseenheid evenveel van die stof wordt opgenomen als wordt geëlimineerd (door excretie, metabolisme). Mens en dier worden vooral via de voeding dagelijks blootgesteld aan een gemiddeld vrij constante hoeveelheid voedingsmiddelenhulpstoffen (additieven) en milieuverontreinigende stoffen (contaminanten).
In deze situatie vinden opname en eliminatie gelijktijdig plaats. Het proces van → accumulatie duurt voort totdat een steady-state-concentratie is bereikt: de snelheid van eliminatie houdt dan gelijke tred met de snelheid van opname. Daarbij is het mogelijk dat, voordat de steady-state-concentratie is bereikt, zich al vergiftigingsverschijnselen voordoen.
