stoffen die meestal al in kleine hoeveelheden in staat zijn de smaakzin te beïnvloeden. De smaakstoffen bepalen de smaak of het aroma van drank of voedsel.
Een aroma is in feite een combinatie van geur- en smaakindrukken.Vaak is het uiterst moeilijk uit te zoeken welke chemische stoffen de smaak bepalen (in koffie zijn dat b.v. ruim 400 verschillende stoffen). Bovendien blijkt de onderlinge beïnvloeding zeker zo belangrijk te zijn voor de algehele indruk van de smaak. Pogingen om met synthetische stoffen de natuurlijke aroma’s na te bootsen, leveren dan ook meestal een pover resultaat op. Daarbij stuit men altijd op het probleem dat de smaakstoffen volkomen veilig moeten zijn voor de gebruiker. Dit betekent dat elke potentiële smaakstof langdurig wordt onderzocht op toxicologische eigenschappen, voordat deze stof daadwerkelijk in voedingsmiddelen mag worden gebruikt. In België zijn de toegelaten smaakstoffen genoemd in het KB van 27.7.1978.
In Nederland zijn in de Warenwet de toegelaten stoffen genoemd, de maximaal toegestane concentratie hiervan en tot welke levensmiddelen de toelating beperkt is. Overigens vermeldt men alleen de veel gebruikte en mogelijk schadelijke stoffen van de ca. 2000 reuk- en smaakstoffen die wel eens, in merendeels zeer geringe hoeveelheden, aan eet- of drinkwaren worden toegevoegd.
De bekendste enkelvoudige smaakstoffen zijn suiker en zout. Kruiden en specerijen worden ook veel gebruikt om smaak aan een gerecht te geven, maar dat zijn meestal vrij ingewikkelde mengsels van smaakstoffen. Belangrijke bestanddelen daarvan zijn b.v. citroenzuur, menthol, kaneelaldehyde. Kunstmatige smaakstoffen zijn b.v. de zoetstoffen saccharine, aspartaam en cyclamaat, die in plaats van suiker in o.a. voedingsmiddelen voor diabetici worden verwerkt en als zoetjes verkrijgbaar zijn.
