1. in de Belg. Wet op het natuurbehoud (1973) gedefinieerd als een bos, of deel hiervan, dat wordt beschermd met het doel kenmerkende of merkwaardige uitzichten van opstanden van inheemse houtsoorten in stand te houden en er de gaafheid van de bodem en het milieu te vrijwaren.
2. In Nederland de benaming voor een bos dat geheel aan zijn lot wordt overgelaten en waarin dus, afgezien van het wettelijk verplichte openhouden van enkele paden, geen beheer wordt gepleegd. In 1983 zijn voor het eerst vijf bosgebieden als bosreservaat aangewezen.
