Thomas-spalk

betekenis & definitie

een uit gevlochten ijzerdraad bestaande spalk voor fracturen; Thomas-splint: dubbelstaafse beenbeugel met tuberzit (een bovenbeenskoker waarvan het boveneinde verbreed is), waarmee iemand kan worden gemobiliseerd zonder dat het been wordt belast. Beide orthopedische hulpmiddelen zijn ontworpen door de Engelse chirurg Hugh Owen Thomas (1834-’91).

Thomas, zoon van een ledenzetter in Liverpool, studeerde in Edinburgh en Londen. Na zijn toelating (1857) tot het Royal College of Surgeons vestigde hij zich twee jaar later in Liverpool, waar hij een praktijk in de achterbuurten begon. Iedere zondagmorgen behandelde de sociaal zeer bewogen Thomas in zijn polikliniek de armen gratis.

De fractuurbehandeling was een van zijn stokpaardjes. Een goede immobilisatic was voor hem een eerste vereiste: ‘rest: enforced, uninterrupted and prolonged’ werd zijn credo (Hamilton Bailey). Het functionele herstel stond bij hem meer op de voorgrond dan het anatomische herstel. De voor de immobilisatie door hem ontworpen spalken en andere orthopedische instrumenten maakte hij in zijn eigen werkplaats, waar hij een smid en een zadelmaker in vaste dienst had. De lange, altijd in het zwart gestoken Thomas, die men nooit zonder sigaret aantrof, had een ontembare energie. Een dag duurde bij hem van ’s morgens zes tot ’s avonds twaalf; vakantie nam hij niet. Zoals zo vaak hebben zijn tijdgenoten weinig aandacht aan zijn werk geschonken. Pas jaren later heeft men Thomas als een van de pioniers op het gebied van de orthopedische chirurgie erkend.