(Gr. seirèn = meermin, melos = ledemaat) congenitale aaneengroeiing van de twee benen.
De aandoening dankt haar naam aan de sirenen. In de Griekse mythologie was een sirene een demonisch wezen, half vrouw, half vogel. De sirenen verbleven op een bloemrijke weide op een rotsachtig eiland. Door hun betoverend gezang lokten ze alle voorbijvarenden naar het eiland, waar de zeelieden op de klippen schipbreuk leden. De sirenen zijn het bekendst geworden door Homerus’ Odyssee (xn). Toen de held Odysseus op zijn terugreis van Troje het eiland voorbijvoer, had hij op aanraden van de tovenares Circe de oren van zijn manschappen met was dichtgestopt en zichzelf aan de mast laten vastbinden. De sirenen, die merkten dat Odysseus hun eiland niet aandeed, stortten zich in zee, waar ze in klippen veranderden.
In de latere kunst heeft men de sirenen meestal voorgesteld als een meermin: half vrouw, half vis. Om die reden zou het beter zijn niet van sirenomelie, maar van ‘meermin-deformiteit’ te spreken (Rodin).
Gepubliceerd op 17-06-2020
sirenomelie
betekenis & definitie