Owren-factor

betekenis & definitie

stollingsfactor v = proaccelerine. In 1947 beschreef Paul Arnor Owren, hoogleraar in de interne geneeskunde te Oslo, een tot die tijd nog onbekende stollingsstoomis (parahemofilie), veroorzaakt door een tekort aan stollingsfactor v: ‘Parahemophilia. Hemorrhagic diathesis due to absence of a previously unknown clotting factor’’. Deze hemorragische diathese noemt men naar hem het syndroom van Owren. De meestal hereditaire aandoening kan echter ook symptomatisch voorkomen bij ernstige leverbeschadiging en vitamine-K-gebrek en dient niet te worden verward met een tijdelijke beenmergaplasie, die kan optreden bij een infectieus of toxisch proces, een aandoening die eveneens naar hem het syndroom van Owren heet: ‘Congenital hemolytic jaundice. The pathogenesis of the hemolytic crisis’2.

Owren, die van de stollingsproblematiek zijn levenswerk maakte, ontwikkelde in 1959 een nieuwe methode om bij antistollingstherapie de gewenste graad van antistolling te bepalen: trombotest van Owren. Hij publiceerde deze uiterst precieze methode: ‘Thrombotest: a new method for controlling anticoagulant therapy’3.

1 Lancet 11,1947,446 z Blood 3,1948, 231 3 Lancet 11,1959,754