lunatismus

betekenis & definitie

maanziekte, een soort zenuwziekte die in haar aanvallen afhankelijk schijnt te zijn van de verschillende fasen van de maan. Ze uit zich door toevallen, slaapwandelen, hallucinaties en aanvallen van waanzin.

Luna is de Latijnse naam voor de Griekse maangodin Selene, een kind van Hyperion en Theia, het tweede Titanenpaar. Helios, de zonnegod, die met zijn lichtend vierspan door de hemel rijdt, is Selene’s broer. Eoos (Lat.: Aurora), de ‘rozenvingerige’ godin van de morgenstond, die vóór haar broer Helios uit ’s morgens de hemel inrijdt om de mensen het eerste licht te brengen, is haar zuster (Ramondt). De stille Selene, ’s nachts op een glanzende wagen met vierspan door de hemel rijdend, kreeg de sterveling Endymion zo lief dat ze hem in een eeuwige slaap dompelde. In de nacht daalde ze tot hem af, bewonderde hem en bedreef de liefde met hem.

Lunatismus is in de literatuur een veel gebruikt thema. In een van zijn drama’s laat Shakespeare Othello wanneer hij van de moord op Roderigo hoort, verwijzen naar de maan als oorzaak van deze ziekte: Tf is the very error of the moon. She comes more nearer to earth than she v/as wont, And makes men mad.’ (1 Othello: v, 11, citaat bij Rodin).