liquor Cotunnii

betekenis & definitie

perilymfe, genoemd naar de Italiaanse anatoom Domenico Cotugno (1736-1822). Perilymfe is de vloeistof tussen het vliezige labyrint, een deel van het inwendig oor, en het beenvlies van het benige labyrint.

Cotugno studeerde geneeskunde te Napels. Op zijn vijfentwintigste jaar beschreef hij de naar hem genoemde aqueductus vestibuli (aqueductus cotunnii), een smal kanaal tussen de endolymfatische ruimte van het binnenoor en de achterwand van het rotsbeen. Ook de nervus nasopalatinus draagt zijn naam (nervus cotunnii). Hij was nog maar net afgestudeerd toen hij in 1766 te Napels hoogleraar werd in de anatomie. Ook als medicus verwierf Cotugno faam. Hij beschreef de darmzweren bij tyfus en de huidafwijkingen bij pokken. Hij onderzocht de eigenschappen van de cerebrospinale vloeistof en stelde vast dat deze bij verhitting niet troebel werd, in tegenstelling tot eiwitbevattende urine. Cotugno was echter niet de eerste die de kookproef voor het aantonen van eiwit in de urine beschreef. Al in 1673 had de Nederlandse arts Frederik Dekkers (1648-1720), die in 1694 hoogleraar in Leiden werd, deze kookproef in zijn Exercitationes practicae circa methodum beschreven (Major).

Door de Napolitaanse koning werd Cotugno tot lijfarts van de koninklijke familie benoemd. Zijn bekendste werk verscheen in 1764: De ischiada nervosa commentarius, apud Fratres Simmones Napoli. Hierin staat een meesterlijke beschrijving van ischias. Volgens Cotugno zou ischias ontstaan door oedeem van de dura-schede van de nervus ischiadicus. Nog steeds noemt men ischias, een verzamelbegrip voor alle vormen van neuralgie of neuritis van de nervus ischiadicus, wel tnalum cotunnii.