Eerste Medisch Systematische Ingerichte Encyclopedie

Uitgeversmaatschappij A. Manteau N.V. (1954)

Gepubliceerd op 11-01-2021

Spraakstoornissen

betekenis & definitie

kleine onvolkomenheden in de spraak tot een totaal onvermogen tot taalgebruik toe; in engere zin sluit men hier dan de afwijkingen tengevolge van geestes- of bewustzijnsstoornissen alsook de spreekstoornissen (zie aldaar) bij uit; voor het taalgebruik bestaan bepaalde hersencentra, waarvan dat van Broca in de linkerhelft van de grote hersenen (bij linkshandigen juist rechts) het belangrijkst is voor de spraak: een afwijking hiervan veroorzaakt motorische afasie (ook wel spreekapraxie genaamd). Vgl. spreekstoornissen, stamelgebreken.

< >