x-stralen, electromagnetische trillingen met golflengten, die kleiner zijn dan 5 Angström, (hoe kleiner golflengte, hoe groter doordringend vermogen); worden meestal opgewekt door in een luchtledige ruimte (röntgenbuis) kathodestralen op een metalen antikathode te laten botsen. De toepassing in de röntgenologie berust op twee eigenschappen:
1.hun groot doordringend vermogen, waardoor men ze door het lichaam kan laten vallen op een fotografische plaat of op een doorlichtingsscherm. De minder doorgankelijke delen (skelet, bloedvaten, ingebracht contrastmiddelen) ziet men als schaduwen afsteken tegen de minder weerstand biedende of zelfs luchthoudende weefsels;
2. een sterke ioniserende (elec/ronen-afsplitsende werking op de cellen in de weefsels waardoor deze (maar vooral sterk groeiende, bijv. kankergezwellen) worden vernietigd.
