het herstellen van de validiteit, althans het zo ver mogelijk verminderen van de invaliditeit van hen, die door een gebrek of na ziekte of verwonding in onvoldoende mate de beschikking hebben over hun lichamelijke functies om zich op één of andere wijze zelfstandig in de maatschappij te kunnen handhaven. Door de enorme toename van het aantal (verkeers) ongevallen en vooral ook oorlogsinvaliden en door hetgeen teams van medische en paramedische specialisten tegenwoordig weten te bereiken, is de revalidatie een modem type van teamwork der geneeskunde geworden.
De revalidatie behoort van de eerste fase der behandeling af ingeschakeld te worden hetgeen in de grote ziekenhuizen reeds geschiedt. Bij ontslag uit de kliniek zal de te revalideren patiënt in speciale sanatoria (revalidatiecentra) moeten worden opgenomen; soms of later kan de revalidatie dan poliklinisch worden voortgezet. Tot het r.-team behoren chirurg (meestal een orthopaed), een neuroloog en deskundige krachten op het gebied van (actieve!) massage, heilgymnastiek (ook sport) en fysische therapie (baden, warmtebehandeling, bestralingen, electrotherapie). De organisatie van dit alles moet in handen zijn van de revalidatiearts. Grote aandacht wordt besteed aan de sfeer in de inrichting en de recreatie.
Onmisbaar is de zorg voor de maatschappelijke omstandigheden, zowel voor de duur der behandeling als met het oog op de mogelijkheden van tewerkstelling. Vaak kan op hulp van de zijde der sociale verzekeringsinstellingen (in het bijzonder de Rijksverzekeringsbank) worden gerekend, terwijl voor andere groepen het Rode Kruis of overheidsinstanties de mogelijkheden vergroten. Behalve de toepassing van arbeidstherapie (gericht op latere mogelijkheden van rehabilitatie) wordt in daarvoor in aanmerking komende gevallen geoefend met tijdelijke oefen -prothesen of definitieve prothesen (zie aldaar). Vóór alles dient de revalidatie de patiënt een leidraad te geven waardoor hij gaat begrijpen langs welke wegen hij zijn aanpassing (dat is immers de genezing) zal kunnen bereiken.De voornaamste groepen van patiënten voor wie revalidatie moet worden georganiseerd, zijn de lijders aan kinderverlamming, amputaties, ruggemergsletsels, fracturen en chronisch rheuma.
