een bevalling waarbij het kind door ingrijpen van de verloskundige geboren wordt; vindt plaats wanneer de baring niet spontaan vordert en ook niet met andere middelen (weeënversterkende hormonen) kan worden gestimuleerd - of ook wanneer de toestand van vrouw of vrucht langer uitstel van de geboorte ongewenst of zelfs gevaarlijk maakt (zie ook spoedverlossing). De meest gewone methode van kunstverlossing is het naar buiten manoeuvreren van het kind door middel van een verloskundige tang (forceps) ; alleen waar een stuitligging bestaat of tot stand gebracht kan worden (zie versie en extractie) is uithaling aan de voet (d.w.z. aan de beentjes) mogelijk.
De meest gewone indicatie voor een kunstverlossing is een wanverhouding tussen schedel en bekken (uitgang) door iets overdragen zwangerschap of lichte bekkenvemauwing.
