1. vaatinjectie, het sterk gevuld zijn van de (oppervlakkige, zichtbare) bloedvaten ten gevolge van vaatverwjjding (bijv. door ontsteking in de omgeving).
2. het inspuiten van een geneesmiddel (of een oplossing daarvan) in een ader (intraveneuze injectie; zie ook venaepunctie), onder de huid (sub-cutane i.), in de arachnoidale ruimte (intrathecale i.), in een (bil)spier (intramusculair), met een heel dun naaldje in de huid (intracutaan) en op nog vele andere manieren. Vgl. infusie
inhalatie, insoufflatie, instillatie.
