een apparaat voor het aantonen en meten van radio-activiteit; bestaat in principe uit een Geiger-Müllerbuis, gekoppeld aan een electronische versterker, die een telwerk in beweging kan zetten. Een Geiger-Müllerbuis kan men zich het eenvoudigste voorstellen als een metalen cylinder, waarin geïsoleerd een centrale draad is bevestigd.
De metalen cylinder wordt verbonden met de negatieve pool en de centrale draad met de positieve pool van een gelijkspanningsbron; al naar de aard van de gasvulling van de buis wisselt de grootte van de gelijkspanning, die men nodig heeft; komt er in de Geiger-Müllerbuis radio-actieve energie binnen, dan reageert de buis daarop met kleine stroomstootjes, die door de versterker vergroot en door het telwerk geregistreerd worden. Uitvinder is de Duitse natuurkundige Hans Geiger (1882-1945), die assistent van Lord Rutherford te Cambridge was.In plaats van Geiger-Müllerbuizen kunnen ook scintillatietellers (zie aldaar) gebruikt worden.
