Meisjes tussen de 15 en 20 jaar die moeder zijn van een of meer kinderen. Voor het op jonge leeftijd moeder worden, zijn verschillende oorzaken. Het kan vanwege een gebrek aan kennis zijn van voorbehoedmiddel en, vooral bij meisjes die uit culturen komen waar seksuele voorlichting niet algemeen gangbaar is.
Veel tienermoeders echter komen uit culturen waar het normaler is dat meisjes jong huwen en moeder worden, of uit culturen, zoals de Antilliaanse, waar de acceptatie van het jonge moederschap aanzienlijk groter is. Vanuit de optiek van de Nederlandse samenleving beschouwt men tienermoederschap vooral als een probleem, omdat de meisjes vaak hun opleiding en school niet afmaken, afhankelijk worden van uitkeringen en soms persoonlijke problemen hebben bij de opvoeding van hun kind(eren). Tiener moeders zelf echter zien vaak meer voordelen: je hebt iets om van te houden, als moeder word je als volwassene behandeld en krijg je meer status en aanzien.
Boven dien hoef je lekker niet meer te werken, je krijgt immers vanaf je achttiende een uitkering en hebt recht op een eigen huis. Zo ontstaat meer perspectief dan er zou zijn door de school af te maken en te gaan werken. Voor de verwekkers geldt vaak dat ze trots zijn op hun vaderschap: zo bewijzen zij hun mannelijkheid (zie machismo'). De schattingen zijn dat er in Nederland jaarlijks zo'n 2000 meisjes voor hun twintigste een kind krijgen; vermoedelijk zijn er zo'n 4000 tot 8000 tienermoe ders. Het percentage is het hoogst onder Turkse, Surinaamse en Antilliaanse meisjes . Turkse en Marokkaanse tienermoeders zijn meestal gehuwd, in de Surinaamse en Antilliaanse gemeenschap is de acceptatie van het eenoudergezin weer erg groot. Daardoor is er ook veel steun van de moeders.
