Sint-Annadal was een kloostertje van tertiarissen van Sint Franciscus dat in 1441 werd opgericht met toestemming van de bisschop van Luik. Tijdens onlusten in 1531 werd het klooster vernield.
In 1660 raakten er zeven zusters in onmin met elkaar om onbekende redenen. De ene groep ging in beroep bij de Staten-Generaal, terwijl de andere zusters bij de bisschop van Luik aanklopten. De Staten steunden de zusters die zich beroepen op hun geestelijk leiderschap, terwijl A. Deken Lipsen van het Sint-Servaaskapittel beweerde hetzelfde te zijn en steun kreeg uit Luik.De oprichters van het rooms-katholieke weeshuis, waaronder Lipsen, kozen om het weeshuis in Sint-Annadal te vestigen. Hierdoor zouden de zusters worden verenigd met die van Calvariënberg, wat in 1670 gebeurde. Op last van de Staten-Generaal bleven er echter twee zusters achter in Sint-Annadal. Tot 1698 huisvestte het gebouw wezen, die daarna naar de Lenculenstraat verhuisden.
Sint-Annadal werd vervolgens ten voordele van de wezen verkocht en verbouwd tot woningen.
