(v.), syn. tuberculosis; afk. tbc; een infectieziekte veroorzaakt door de tuberkelbacil, die voornamelijk in de longen optreedt De infectie tast primair het slijmvlies aan, maar kan ook diep doordringen en afsterving van het weefsel veroorzaken;
open ~, de tuberculose is doorgedrongen in de bronchiale vertakkingen, waardoor er tuberkelbacillen in het sputum terechtkomen en de patiënt besmettelijk wordt voor zijn omgeving,
