(o.), afk. MHS; fonetisch systeem met als doel het
vergemakkelijken van het spraakafifen van slechthorenden en doven. Daartoe wordt gesproken taal begeleid door kleine hand- en vingerbewegingen om zo klanken die hetzelfde mondbeeld hebben (b.v.: p, b, m) en de klanken die niet afleesbaar zijn (b.v.: h, g, k) van elkaar te laten verschillen. Het systeem wordt overwegend gebruikt door en voor mensen die plotseling doof geworden zijn, omdat de basis voor het begrijpen van het Mond-Hand-Systeem ligt in het ooit gehoord hebben van klinkers en medeklinkers.
