(v.), syn. taalkunde; wetenschap die de taalverschijnselen bestudeert;
meta~, wetenschap die het nadenken over taal en de reflectie op taalgebruik beschrijft;
neuro~, wetenschap die zich bezighoudt met taalgedrag in relatie tot processen van het zenuwstelsel;
psycho-~, wetenschap die zich bezighoudt met de bestudering van taalgedrag in relatie tot de onderliggende psychologische processen; z.o. ontwikkelingspsycholinguïstiek;
socio~, wetenschap die zich bezighoudt met de sociale determinanten van het taalgebruik en de sociale feiten die door middel van de taal kenbaar worden gemaakt.
