Cerebral palsy

betekenis & definitie

(v.), afk. c.p.; syn. infantiele encefalopathie; groep van aandoeningen t-g.v. niet-progressieve afwijkingen of onvoldoende vorming van het cerebrum, ontstaan in de pre-, peri- of postnatale periode. De symptomen zijn: stoornissen van houding en motoriek (spasticiteit, athetose, rigiditeit, tremor, ataxie), verminderd cognitief vermogen, visusstoomissen, vegetatieve stoornissen, spraak- en gehoorstoomissen, eet- en drinkstoomissen, sensibilitdtsstoomissen, perceptiestoomissen, gedragsstoornissen en epileptische aandoeningen.