Vlaams dichter, romancier, dramaturg en essayist (*1951; AKO Literatuurprijs 2014). Toen Hertmans’ eerste roman, Ruimte, in 1981 uitkwam, werd die bekroond met de Prijs voor het beste debuut. De schrijver was docent aan de Academie voor Schone Kunsten in Gent en was recensent voor verschillende dagbladen.
Zijn essaybundels Sneeuwdoosjes (1989) en Het putje van Milete (2002) bevatten beschouwingen over internationaal bekende schrijvers en componisten.
De roman Naar Merelbeke (1994) werd genomineerd voor de Libris Literatuurprijs. In opdracht van een Brussels theater schreef hij Mind the gap (2000) over de rol van vrouwen in de antieke tragedie.
De roman Oorlog en terpentijn (2013) is volgens eigen zeggen gebaseerd op aantekeningen van zijn grootvader van moederszijde, een gedecoreerd soldaat die tijdens de Eerste Wereldoorlog aan Belgische zijde vocht. Het boek is de reconstructie van het leven van Urbain Martien, die afkomstig is uit een Gentse volksbuurt. Arnon Grunberg sprak het vermoeden uit, dat er wellicht sprake is van een sublieme vervalsing. Niet alleen omdat het boek wordt geafficheerd als ‘roman’, maar ook omdat hij het verdacht vond dat de grootvader, om zijn oorlogstrauma te vergeten, beroemde schilderstukken kopieert en daarin uitblinkt.
Overige werken o.a.
1986 Melksteen (gedichten)
1987 Zoutsneeuw. Elegieën
1990 Het narrenschip (gedichten)
2005 Kaneelvingers (gedichten)
